ตะกรุดสามกษัตริย์ รุ่นแรก สร้างแค่ 59 ดอก เท่านั้น หลวงปู่ป่วน ถิรธัมโม วัดช้างน้อยจารมือ สวยๆ หายาก คมกริ๊ป

“ หลวงปู่ป่วน ถิรธัมโม ” แห่งวัดช้างน้อย จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นพระเกจิอาจารย์ชื่อดังแก่กล้าในพลังจิตพุทธาคม ศิษย์ก้นกุฏิสืบสายธรรมจากหลวงปู่เปลี่ยน วัดช้างน้อย , หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก และหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค พระเกจิชื่อดังแห่งเมืองกรุงเก่าในอดีต ปัจจุบัน หลวงปู่ป่วน สิริอายุ 93 ปี

เมืองกรุงเก่า จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้ชื่อว่าเป็นดินแดนแห่งธรรมที่มีพระเกจิอาจารย์ชื่อดังทั้งเก่าและใหม่จำนวนมาก สืบสานพุทธาคมจากรุ่น สู่รุ่น

“ หลวงปู่ป่วน ถิรธัมโม ” เจ้าอาวาสวัดอนุกุลชราราราม(วัดช้างน้อย) อ.บางไทร จ.พระนครศรีอยุธยา ท่านเป็นพระเกจิอาจารย์รูปหนึ่งที่ได้รับความเลื่อมใสศรัทธามาอย่างยาวนานของชุมชนบางไทรเนื่องจากศีลาจารวัตรที่งดงามบริบูรณ์ประกอบกับความเมตตากรุณาอันเป็นที่หนึ่งของบ้านบางไทร ใครต่อใครมาขออะไรก็แล้วแต่...ล้วนไม่มีใครที่ไม่ได้รับความเมตตากลับไป เมื่อกลับไปแล้วประสบความสำเร็จ....จะกลับมาเป็นศิษย์ก้นกุฏิกันทุกราย

นอกจากนี้ การให้พร การเป่ากระหม่อมก็ดี การทำน้ำมนต์สะเดาะเคราะห์ก็ดี ด้วยวาจาอันศักดิ์สิทธิ์จากจิตที่ตั้งมั่น เกือบทุกคนพูดกันหนาหูว่า “ หลวงปู่ทำให้ล้วนโดดเด่นในด้านเมตตามหานิยม ”

หลวงปู่ป่วน วัดอนุกุญชราราม(วัดช้างน้อย) มีนามเดิมว่า ป่วน จิตกระแสร์ เกิดวันเสาร์ เดือน พฤศจิกายน ปี 2465 ที่ ต.ช้างน้อย อ.บางไทร จ.พระนครศรีอยุธยา บิดา-มารดา ชื่อ นายเติม และ นางเล็ก จิตกระแสร์ มีพี่น้องร่วมอุทร 6 คน จบการศึกษาชั้นประถมปีที่ 3 ที่โรงเรียนวัดสิงห์ ในสมัยนั้นการศึกษายังไม่ค่อยเจริญ พออ่านออกเขียนได้ เมื่อจบการศึกษาแล้วจึงออกมาช่วยบิดามารดาทำนา

อายุ 20 ปี เข้าอุปสมบทที่วัดช่างเหล็ก มีพระครูพิมพ์ วัดช่างเหล็ก จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อจง และหลวงพ่อนิล เป็นพระคู่สวด ได้ศึกษาพระธรรมวินัยและวิทยาคมกับพระครูพิมพ์ วัดช่างเหล็ก เมื่อศึกษาจนหมดไส้หมดพุงแล้ว เพื่อให้เกิดการรู้แจ้งเห็นจริงหลวงพ่อพิมพ์ท่านได้แนะให้ไปหา หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก และ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค เพื่อศึกษาเพิ่มเติมในด้านสมถะกรรมฐานและวิปัสสนากรรมฐานขั้นสูง จนบังเกิดดวงตาเห็นธรรม บวชได้ 1 พรรษาจำต้องลาสิกขาบท เพราะเกิดความเป็นห่วงบิดามารดาที่แก่เฒ่าที่ต้องทำนา

หลวงพ่อจง ท่านได้ให้ตะกรุดไว้ “ ภายภาคหน้ากรุงเก่าจะมีที่ยึดเหนี่ยวรับตะกรุดไว้..วิชาไม่ต้องไปหาที่ไหนอยู่ที่วัดช้างน้อยหมดแล้ว ”